بازباران باترانه میخوردبربام خانه، خانه ام کو؟ 

خانه ات کو؟ 

آن دل دیوانه ات کو؟

روزهای کودکی کو؟ فصل خوب سادگی کو؟ 

پس چه شددیگرکجارفت؟ 

خاطرات خوب ورنگین درپس آن کوی بن بست.. دردل ماآرزوهاست. 

کودک خوشحال دیروزغرق درغمهای امروز،

یادباران رفته ازیاد، آرزوهارفته برباد...

خوشا آنانکه با عزت ز گیتی

بساط خویش برچیدند و رفتند

ز کالاهای این آشفته بازار محبت

شهادت را پسندیدند و رفتند

خوشا آنانکه در میزان وجدان

حساب خویش سنجیدند و رفتند

نگردیدند هرگز گِرد باطل

حقیقت را پسندیدند و رفتند

خوشا آنانکه بر این عرصه خاک

چو خورشیدی درخشیدند و رفتند

خوشا آنانکه از پیمانه دوست

شراب عشق نوشیدند و رفتند

خوشا آنانکه با ایمان و اخلاص

حریم دوست بوسیدند و رفتند

خوشا آنانکه بذر آدمیت

در این ویرانه پاشیدند و رفتند

چو نخل باروَر بر تنگدَستان

ثمر دادند و بخشیدند و رفتند

ز جزر و مدّ ِ این گرداب هایل

سبکباران نترسیدند و رفتند

خوشا آنانکه پا در وادی حق

نهادند و نلغزیدند و رفتند

ز تقوا جامه در بر کُن که نیکان

ز تقوا جامه پوشیدند و رفتند

مشو غافل که پاداش بد و نیک

ز گیتی رفتگان دیدند و رفتند

خوشا آنانکه بار ِ دوستی را

کشیدند و نرنجیدند و رفتند

( طریقت) در ره خدمت تو کوشا

شهیدان خوب کوشیدند و رفتند

 «  ترجیع  بنـد »

جان مست وخراب   دلستان    است شیـرین  سخنی که جاودان است

ما طـالب گنج گنجهـا یـیم رخساره دلستا ن عیـا ن  است

از  مستی می در ا فتخـارا ست سیلاب سرشک من  روان است

پرو ا نکنـد ز شعله هـر  گز پر و ا نه صفت در آرما ن است

جان مطلـع نور لا یزل است روشن سخنـم ز  بی کران  است

هستی  همه ملک مهـربان است جان  باده ی ناب ار غوان  است

ساقی    سخن از شراب می گفت جان چون بشنیدتاب می  گفت

یک جرعه   ز آب و می گرفتیم افسونگـری   آفتاب  می  گفت

درگردش جام   وحسن لیلی هـر مسئله را جواب  می  گفت

هستی همه ملک  مهـربان   است جان باده ی ناب ارغوان است

ا لقصه مر ا تر ا نه آغـا ز ای دلبر ما هر و خوش آواز

ا لبته زپرتو جمـالت چون جام جهـان نمای  بنواز

ما زنده به بوی جام عشقیم در مجلس عا شقا ن شیـراز

ای  بلبل خوش نوای  نوروز آهنگ حجا ز گیردرسـاز

چون شمع بسوز و عود را باش با چنگ به ساز چنگ دمساز

هستی همه ملک مهـربان است جان باده ی ناب ار غوان  است

دوش از سر خم صـدایی آمد جوشش ز  می طرب فزایی آمد

وز جوش و خروش  روزگا  ران زا ن پرد ه ی دل ندایی آمد

ای رند  شـراب  خواره ما را می  ده که ز می صفـایی آمد

شکر ا نه ی ملک  هستی امروز صـدگنج ز گنجها یی آمد

حقاکه زقـدرت هم اوبود از سلسـله ما سو ا یی آمد

هستی همه ملک مهـربان است جان    باده  ی  ناب   ار غوان  است

جستیم   وفـا چو عشق   روئید زین   پیش از این  جهـان    نالید

هر آن که نگشته است خالی لرزید به خود دمی که جوشیـد

گفتیم به طبیب درد خود را دردم چو  طبیب دیدخنـد ید

ای بیدل اگر تودست یابی برگو   به کسـان ز روی تاییـد

می نوش  بیاد ملکت جـم چون ملکت جم نمـا ند جا وید

هستی  همه ملک مهـربان است جان باده ی ناب ار غوان است

ای قمـر ی بینوا  نوا  کن وقت است نوا ی نینوا کن

بر   دار   سفینه ی  غـزل را مارا رربه غـزل تو آشنا کن

صـد گوهر معنی ارتوانی در گوش حریف  خود ادا کن

چون سبزه   زخاک   سر برآورد از عشق اریکه  ای  بپـا کن

آن دم که رسی به شعر عطار  » در محفل ما خـدا خدا  کن

هستی همه ملک مهـربان   است جان باده  ی ناب ار غوان  است

در یاب حیات جاودان را سـاقی بشکن خمّـار   جان را

آن دم که تهی شود پیـاله بفـروش به جرعه ای  جهان را

در فصل بهار وموسم   گل رو  مدح گذار ، عـا  شقا  ن را

گر ما به نرفته  ای  ز بستان رو کن  به می و ببین جنـان را

ما مست شراب جام  عطار گوئیم   « طریقت »  این بیان را

هستی همه ملک مهـربان   است جان باده ی ناب ار غوان  است

       ۩۩۩ ☫ بابا  نان ☫ ۩۩۩  

مــــاه مهر آمد  و شد راه بندان            صف به صف آمده اند شاگردان

با صفا گشته همه مدرسـه ها             چون به پایان رســــد تابـستان

مدرسه باز شده چون پس ازین          بچه ای  نیست دگــر سرگردان

پدر مـــدرسه شــــــد آمـــاده               تا پذیــرا بشود هـــر مــــهمان

نقش بسته به روی تخته کلاس           بنــــویسیـــد هـمه  " بابا نان"

 باز  می آید از ین ریل  قطــــار            مشعل پیـــرهن  آن  دهــــقان

روبهک قالــــب ناچیـــــز پنــــیر            می رباید ز نوک آن خوشخوان 

صبح وصبــحانه ی کوکب خانم           بر سر سفره فرا خــوان مهمان

فصل باران ِ  فراوان شــــاید                   خاطـره زنــــده شود از گیلان

باز  تصمیم گـــــرفته کبری                     یارخود را نگذاردبه زیر باران

از قضا گرگ به این گله زده                      تا دگر توبــه نـــماید چــوپان

جشن با عاطـــفه ها آمده باز              این کلاس اولی ما ندارددندان

مازاین مــِهر کنـــیم استقبال                   مِهرگان را بسرائم  اینسان

 ۩خــُلدستان طریقت ( صفحه جدید )۩_____ ۩۩۩ محمد مهدی طریقت ۩۩۩

۩۩۞  ☼  ۞ ۩۩

۩۩۩  ☫  علاج عشق ☫  ۩۩۩
در طریقت رهنورد هـرگز شناسائی نشد

در شریعت شمـــع را مقصود بینائی نشد

هر که گوید خوانده ام فقه و اصول و فلسفه

 بحث قیل و قال و استدلال، دانائی نشد

هر که گوید میگدازم در شرارِ عشقِ تو

تا اثر ظاهر نگردد، عشق، شیدائی نشد

خط و خال  و رنگ و مو نقشِ ظاهرست

تا نباشد جـــذبه،دلــدار ،زیبائی نشد

تا شرارِ عشقِ سوزان در دلی آتش نزد

 لاله های داغدارو ســـوزِ صحرائی نشد

عاشقان را چاره ای نبود، غیراز سوختن

چون علاجِ عشق جزصبروشکیبائی نشد

رازها در آن وَرای روح باشــــد، بی گمان

غمزه و ناز و ادا، حُسن و دل آرائی نشد

درحقیقت عاشقان  بسیار دلها برده اند

رهنوردانِ (طریقت) سود ،سودائی نشد

http://harfeto.ir/?q=node/33331

دنیـــا دوباره درطلب بوی  سیب شد

گوش ازپی اجابــت اَمَن یُجیب شد

------------------------------------------

لطف خدا به دور جـهان کار ساده ای

این آشناترین به شهرت قــریب  شد

------------------------------------------

ای ثامن الحجج که ضریح تو آشناست

این آشنا به طوس به مشهدنصیب شد

-------------------------------------------

حتی میان شهر خودم فخــر می کنم

دار الشـــفا برای طبیبان طبیب شد

--------------------------------------------

می خواهم از تو بــجــویم قُدوم سبز

این هشتمین ستاره برایم حبیب شد

--------------------------------------------

او آشناترین حماسه طوس است بیگمان

او بی شکیب بوده و مارا شکیب شد

------------------------------------------

از سامرا به طوس سفر می کند رضـا (ع)

مردی که از سلاله پاک و نجیب شد

-----------------------------------------

اینجا (طریقت)از حَرَمَت حرف می زند

وقت جواب دعـــوت  اَمَن یُجیب شد

 ۩۩۩ محمد مهدی طریقت ۩۩۩

------------------------------------- •*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸۩۩۩♥♥♥♥ ܓ✿

همچو نسیم می وزد ، مـوی تو تاب می خورد
شعر طرب سروده بر ،سینه ء خواب می خورد

پیش دو تاق ابرویت ماه به ســجده می رود
چشم تو برق می زند ، آئینه تاب می خورد


داشتنت نه آنچنان ساده که فکر می کنم
روی شناسنامه ام مُهـــر کباب می خورد

پرسه و اشک و آه و غم ، طعنه و زخم دم بدم
فکرو خیال و واهمه این همه آب می خورد

تیرو کمان گرفته ای ،سنگرسخت بسته ای
بر ســــرزخمیِ منِ ، خانه خراب می خورد

http://kholdestan.ir.loxblog.com

/

نگفتند: کمندست!!

لبهای تو شیرین و سخنهای تو مَندست

ای شیر و شِکر طعم لبان توچوقندست؟!

چشمان تو که قهوه ترکست چه گیراست

دل می دهد ومی برد و در زدو بندست


از قصه مویت چه بگویم شب یلداست

کوتاه مـــکن قصه ء امشب که بلندست

درجنگ من و لشگر مژگان سیاهت

انصاف بده لشگر ما چند به چندست؟!!

چشم و دهن و گوش من ای رونق افکار

افتاده به دامی که نگفتند: کمندست!!

______

کلیدهــای ترکیبی جهت تایپ مطالب

   ۩۩۩ ☫ درد و دل ☫۩۩۩

تاغــزل شالوده ای از دردودل های من است

اســم  زیبایت تمــام گفـتگــو های من است

 رمـــز دنیا نیک وبــَد شــد، خــــوب و بـــَــد

 آنچه دنیای مرا بد کـــرده دنیـــای من است

 زندگی زندان دهــشتناک شـــد درمانده ام

عشق تعییری از این زنـــدان بر پای من است

 غرقه در امــواج دریایـــم ولی شـــادم که باز

چشمهایت آنطرف مست تماشای من است

 بی گمان پیش تو مـــــاندن آخر بیــچارگیست!!  

سر بصحرا می گذارد هرکسی جای من است

رفتن و دل کندن و جـــا مــــاندن و دلــــدادگی

رفت و آمــــد نقـــش زیبای الفــــبای من است

 شـــعرهایم را برایت می نویسم روز وشـــب

   عشق با خون (طریقت)نقش امضای من است

منم مثل تو ، مات این قصه ام

تو هم مثل من امشب و دعوتی

درست تو همین ساعت و ثانیه

سزاوار زیباترین رحمتی

تو این حس و حال عجیب و غریب

دو تا بال میخوای که رو شونته

تو از هر مسیری بری میرسی

تو از هر دری بگذری خونته

از این سفره ها معجزه دور نیست

ببین دست دنیا تو دست منه

دعا میکنم تا اجابت بشه

دعا میکنم چون دلم روشنه

من از عشق بارون به دریا زدم

به بارون و به آسمون دعوتیم

چه مهمونی باشکوهی شده

تو این لحظه هایی که هم صحبتیم

۩۩۩  ☫ شب های قدر☫  ۩۩۩

شهادت مظلومانه حضرت علی (ع) رو به همه ی شیعیان جهان تسلیت می گویم.

((بسم الله الرحمن الرحیم))

اِنَّا اَنزَلنَاهُ فِی لَیلَةِ القَدرِ،

وَ مَا اَدرَاکَ مَا لَیلَةُ القَدرِ،

لَیلَةُ القَدرِ خَیرٌ مِن اَلفِ شَهر،

تَنَزَّلُ المَلَائِکَةُ وَ الرُّوحُ فِیهَا بِإِذنِ رَبِّهِم مِن کُلِّ اَمرٍ،

سَلَامٌ هِی حَتَّی مَطلَعِ الفَجرِ.

صدقَ الله العلی العظیم

پدر از بچه ها نگهداری می کند؟