۩۩۩ ☫   ( بانگی به گوش خواب)   ☫ ۩۩۩  

یک شب دلی به مسلخ خونم کشید ه

بود دیوانه ای به دام جنونم کشید ه بود

پس کوچه های قلب مرا جستجو نکرد

اما مرا به عمق درونم کشید ه بود

یک آسمان ستاره ی آتش گرفته را

بر التهاب سرد قرونم کشیده بود

  من در سکوت و بغض و شکایت ز سرنوشت

خطی به روی بخت نگونم کشید ه بود

تا از خیال گنگ رهایی رها شوم

بانگی به گوش خواب سکونم کشیده بود

  شاید به پاس حرمت ویرانه های عشق

مرهم به زخم فاجعه گونم کشیده بود

تا از حصار حسرت رفتن گذر کنم

رنجی به قدر کوچ کنونم کشیده بود  

  دیگر اسیر آن من بیگانه نیستم

اهل (طریقت) عاشقانه برونم کشیده بود 

۩خــُلدستان طریقت ( صفحه جدید  )۩۩ محمد مهدی طریقت ۩