۩۩۩ ☫ عیدفطر ☫ ۩۩  

عید تب مــرا ببین شعله زبانه مي كشد
عیــد مرا به جلوِهء جمع میانه مي كشد

جذر و مد خيال من، آب دوچشم دیده را
بار دگر به ساحل،سوي كرانه مي كشد

باز بهانه ی دلم با قلم شکسته اش
كار مرا به دفتر شعر و ترانه مي كشد

آه من از كمان دل پر زد و بي نشانه رفت
بي خبر از خيال من، خط و نشانه مي كشد

رشته ي جان من گسست ،در نخ آرزو شدم
گوهر ديده ی مرا دانه به دانه مي كشد

شانه ي من شكست از اين موي سفيد انتظار
دست سياه غم به آن يكسره شانه مي كشد

جان بر آمدست و لب ، مي رود از كفم برون
هر چه كه مي كشد دل از جور زمانه مي كشد

حسرت آرزوي عیدجان مرا به كوي او
عید به كوچه مي برد، عید به خانه مي كشد

خلوت خانه ام زعـــید ،شعر و ترانه ام از او
جان مرا به سوي عید ،دست بهانه مي كشد

قاصدك خيال من پرزده در هواي عِــــید
نظم(طریقت) مرا، دانه به دانه مي كشد